Schapeneiland
Texel is van oudsher een echt schapeneiland. Door de zilte grond op Texel was de grond minder geschikt voor de akkerbouw. Ook was er weinig zoet water beschikbaar voor koeien. Schapen hadden voldoende aan brak water en konden ook goed tegen de zilte grond. Texel was dus zeer geschikt voor de schapenhouderij. De eilandpositie zorgde ook voor een voordeel voor de schapenhouderij. Texelse boeren konden de import van schapen verbieden als er besmettelijke ziektes uitbraken aan de vaste wal.
Schapenhouderij in stand houden
Door de jaren heen is de schapenhouderij op Texel flink veranderd. In 1908 waren er ruim 40.000 schapen, nu zijn dat er ongeveer 15.000. De schapenhouderij is afgenomen omdat het minder opleverde dan veel andere vormen van landbouw. Stichting Skéép en Lantskap heeft als doel om Texel als schapeneiland in stand te houden. Het Schapenmuseum laat onder andere de geschiedenis van de schapenhouderij op Texel zien.